Parşömen Tarihi

Parşömen, Bergama’da M.Ö. 2. yüzyılda, papirüs kıtlığı nedeniyle alternatif bir yazı malzemesi olarak geliştirilmiştir. Hayvan derisinden üretilen bu malzeme, dayanıklılığı ve çift yüzeyinin kullanılmasıyla antik dünyada hızla yayılmıştır. Parşömen, papirüse göre daha uzun ömürlü ve esnek olması nedeniyle özellikle önemli belgelerin ve el yazmalarının korunmasında tercih edilmiştir.

Bergama Kütüphanesi’nin büyüklüğü ve bilgi yoğunluğu, parşömenin icadında büyük rol oynamıştır. Kütüphane, papirüslerin yetersiz kalmasıyla birlikte, bilgi ve kültür aktarımında parşömenin kullanımını zorunlu hale getirmiştir. Bu icat, yazılı kültürün gelişmesine ve bilginin daha geniş kitlelere ulaşmasına katkıda bulunmuştur.